جهان آینده در تسخیر آمریکا

علم و تکنولوژی با سرعت هر چه تمام در حال پیشرفت است و ما همه روزه شاهد اختراعات و اکتشافات جدیدی هستیم که برخی باعث تغییر زیادی در زندگی ما می شوند و یا نوید دهنده یک انقلاب بزرگ در آینده فناوری هستند. جهان را در 50 سال دیگر تصور کنید. تا آن موقع علم و فناوری دائما در حال پیشرفت خواهد بود و شاید ابزارهایی اختراع شده باشند که سرعت پیشرفت علم را هزاران برابر بیشتر کنند. بزرگترین شرکتهای دنیا و بهترین امکانات و شرایط تقریبا در آمریکا وجود دارد و فاصله و شکاف علمی بین ایران و آمریکا روز به روز بیشتر می شود، تا جایی که نمی توان آنها را با هم مقایسه کرد. همه ساله شاهد آن هستیم که نخبگان ایران و سایر کشورهای به اصطلاح در حال توسعه به آمریکا مهاجرت می کنند. این افراد از لحاظ فکر و هوش بر دیگران برتری دارند و این روند باعث می شود که متوسط ضریب هوشی و تعداد افراد نخبه در آمریکا روز به روز افزایش یابد. فرزندان آمریکایی این افراد هم احتمالا نخبه خواهند شد و چون آمریکایی پرورش یافته اند خود را متعلق به آن کشور می دانند. حال اگر مجددا نگاهی به جهان 50 سال آینده بیندازیم می بینیم که آنها از هر حیثی حتی از لحاظ انسانی تفاوت چشمگیری با ما دارند. حالا یک نگاهی به ایران خودمان بیندازیم. افتخار ایران استقلال آن است و استقلال ایران هم با ساخت سلاح، جنگ افزار، تانک و موشک های جدید حفظ می شود که حرف اول قدرت نظامی در منطقه را بزند. بودجه نظامی را روز به روز افزایش می دهند و هر ماه به هزاران سرباز آموزش های نظامی و رزم انفرادی می دهند تا اگر روزی کشوری به ایران حمله کرد، خاطرات جنگ گذشته تکرار نشود و سربازان مخلص ما که مسلط به آخرین فنون نظامی و رزمی هستند با جنگ افزارهای پیشرفته در خط اول خاکریزها دشمن را از پای در آورند! مطمئن باشید که اگر همه کشورها پیمانی به نام منع سلاح های کشتار جمعی امضا کنند که در آن همه سلاح های کشتار جمعی دنیا به ایران تحویل داده شود، اگر در آن روز ملیتها و خط های مرزی معنی داشته باشند، ایران هیچ قدرتی در دفاع و حفظ استقلال خود نخواهد داشت. در آینده سلاح ها چیز دیگری هستند و توپ و تانک و بمب اتمی هیچ چیز را تعیین نمی کند و ما متاسفانه هر روز می بینیم که سیاست مداران درجه اول کشور به شدت مشغول بازی های ساختگی آمریکا و اروپا هستند و وقت و سرمایه کشور را به جای اینکه صرف تحقیقات و رشد علم و صنعت کشور کنند، آن را بیهوده تلف می کنند. ایران دارای بزرگترین نیروی انسانی بود ولی حیف که تا امروز شاید 80% این نیرو که می توانست در مسیر صحیح قرار گیرد از خط خارج شده باشد و دولتی نبود که از آن به درستی استفاده کند. به نظر می آید که در آینده جهان بسیار متشنج خواهد بود و انسانها به دسته های مختلف و مشخص تقسیم می شوند. گسترش ظلم و بی عدالتی شدت می گیرد و قدرتمندان به ظالمان تبدیل می شوند. در یک کلام شرایط آنقدر نامساعد می شود که انسانها از زندگی خود پشیمان می شوند و در نهایت گروه مومنان و خداپرستان هستند که نگرانی ندارند، چون اگر نگاهی به تاریخ بیندازیم خداوند هیچ وقت آنها را تنها نگذاشته است و آنموقع حتما نجات دهنده عالم ظهور می کند و جهان را نجات می دهد.